KRYZYSY OZDROWIEŃCZE

Najtrudniejsze są pierwsze dni kuracji, kiedy organizm przestawia się na żywienie endogenne, wewnętrzne. Jest to metoda naturalnego uzdrawiania, która zachodzi w organizmie wtedy, kiedy nie dostarczamy mu pokarmów z zewnątrz. Odżywia się on wówczas kosztem szkodliwych substancji, które gromadził przez lata w różnych miejscach naszego ciała, przyjmując nadmiar tłuszczu, białka, węglowodanów, wody i soli mineralnych. Celem odżywiania endogennego jest uzdrowienie organizmu i uwolnienie go od szkodliwych dla zdrowia substancji i tkanek poprzez ich spalanie i eliminację.

Zdrowe komórki są w czasie postu bezpieczne, gdyż organizm w pierwszej kolejności wykorzystuje te substancje, które są dla niego zbytecznym balastem.
Niebezpieczeństwo wykorzystania zdrowych komórek pojawia się, jeśli post trwa zbyt długo

i u osób wychudzonych – wówczas etap odżywiania wewnętrznego może przejść w wyniszczenie. Dlatego ważne jest, by przestrzegać zasad postu i obserwować sygnały wysyłane nam przez organizm.

Prawie każdy w pierwszych dniach postu odczuwa głód o różnym nasileniu. Ośrodek głodu

z czasem się jednak wyłącza. Trudniejsze do zniesienia mogą się okazać dolegliwości, które pojawiają się wraz z przestawieniem się organizmu na odżywianie wewnętrzne i uwalnianiem do krwi rozpuszczonych w tłuszczu toksyn (m.in. pestycydów, lekarstw). Nie należy wówczas przerywać kuracji, ponieważ dolegliwości te ustępują po 2-3 dniach. Naturalnym remedium są w takiej sytuacji regularne wypróżnienia – wraz z pozbyciem się ewentualnych zaparć wspomniane dolegliwości całkowicie ustępują.

Do najczęściej występujących dolegliwości należą bóle głowy, mdłości, nadmierna potliwość i zintensyfikowanie zapachu potu. Na języku może pojawić się brzydko pachnący biały nalot – świadczy on o uwalnianiu toksyn. Należy wówczas zwiększyć dbałość o higienę jamy ustnej – częściej myć zęby i stosować płyny do płukania jamy ustnej.

U niektórych osób mogą powrócić dolegliwości, które doskwierały im nawet w odległej przeszłości. Niekiedy pojawiają się choroby wieku dziecięcego, jak zapalenie uszu czy gardła, ból ręki złamanej przed laty, zawroty głowy po przebytym niegdyś wstrząśnieniu mózgu, bóle dziąseł, stawów czy anemia. Może się zdarzyć odnowienie ropnia w bliźnie po ranie, która zagoiła się 20 lat wcześniej, albo egzema skóry rąk, która nie przypominała o sobie już od 15 lat. Organizm osób, które cierpiały na przewlekłe infekcje bakteryjne, może zareagować uczuciem zimna lub gorączką i wytworzeniem obronnych przeciwciał. Zwykle podwyższona temperatura ulega po kilku dniach samoistnej normalizacji.

Podczas postu w związku z niedoborem kalorycznym i większą dostępnością do swoich przeżyć psychicznych mogą wystąpić także kryzysy emocjonalne.
Objawy kryzysów ozdrowieńczych są jednak krótkotrwałe i najczęściej nie wymagają leczenia. Są najczęściej „naocznym” dowodem oczyszczania się organizmu z toksyn

i mobilizacji własnych mechanizmów samoleczenia.

Podczas kuracji oczyszczającej tracimy również zbędne kilogramy. Dzieje się to

w zróżnicowanym tempie. W pierwszych dniach postu utrata wagi może wynosić nawet do 1 kg dziennie z powodu usuwania przez organizm dużej ilości wody. Średnio w trakcie kuracji traci się 400 g na dobę, w ostatnich dniach postu wynik ten zmniejsza się do 100-200 g na dobę.

Osoby szczupłe, których waga mieści się w normie, tracą w ciągu dwutygodniowego postu

1-3 kg. W przypadku osób z nadwagą i otyłych średni spadek masy ciała w tym samym okresie wynosi 5-7 kg.